Raveel

III

Zoals zijn beelden laten zien
hoe toevallig en eenmalig de dingen zijn

het gezicht van een vader de rug van een vrouw
een stoel aan tafel – al die dingen

even zijn ze gezien een moment en ze zijn
al verleden en nog zijn ze zichtbaar

niet vast te houden en weg als een glimp van
wat was en wat is en ook dat niet

zo moet een gedicht zijn het moet iets zeggen
en dat niet zeggen en dat opnieuw zeggen

Rutger Kopland.

 

Terug